In kaart brengen van een samensmelting

Op deze ongewone opname is het gevolg te zien van een catastrofale botsing tussen twee sterrenstelsels, die ongeveer één miljard jaar geleden plaatsvond. Het resultaat? Een bizar gevormd sterrenstelsel genaamd NGC 7252 en dat vreemd genoeg de bijnaam het ‘Atomen voor de Vrede’-stelsel draagt.

In het centrum van dit overblijfsel van de samensmelting ligt een fascinerende ‘minispiraal’ – een roterende schijf gloeiend gas, barstensvol stervorming. Met behulp van het VIMOS-instrument (VIsible Multi-Object Spectrograph) op ESO’s Very Large Telescope konden sterrenkundigen de beweging van het gas binnenin de schijf opmeten waardoor ze de rotatie ervan in kaart konden brengen. Rode regio’s duiden op gas dat van ons vandaan beweegt, de blauwe regio’s op gas dat naar ons toe komt. Samen onthullen deze kleuren het gestaag ronddraaiende centrum van het sterrenstelsel, alsook twee vloeiende stromen heet gas ten noordwesten en zuidoosten van het centrale gebied. Eerdere studies deden vermoeden dat de centrale spiraal in tegengestelde richting draaide dan de rest van het sterrenstelsel, maar door de beweging van de sterren in de omgeving van het sterrenstelsel te vergelijken met het gas dat geïoniseerd is door pas gevormde sterren in de minispiraal, weten we nu dat ze eigenlijk in dezelfde richting roteren.

Zo’n gedetailleerde kaart is mogelijk dankzij de Integral Field Unit (IFU) op VIMOS dat astronomen in staat stelt het gas in NGC 7252 te bestuderen door middel van een ‘mozaïekbeeld’. Net zoals een vlieg de wereld ziet, verdeelt een IFU het onderwerp in veel cellen of pixels en genereert voor elk van deze een spectrum. De hieruit volgende informatie wordt in een 3D-gegevenskubus geordend, die bijzonder nuttig is bij het bestuderen van grote objecten in slechts één enkel shot.

Met behulp van de hendel kan je deze nieuwe VLT-kaart over een oudere afbeelding van de Hubble Space Telescope van NASA/ESA heen schuiven, waardoor je de visuele schoonheid van het sterrenstelsel kan vergelijken met de complexe werking ervan binnenin.

Credit

ESO