Elektra - nowa potrójna planetoida

Astronomowie odkryli nowego naturalnego satelitę okrążającego planetoidę pasa głównego (130) Elektra — najmniejszy obiekt widoczny na tym zdjęciu. Zespół, którym kierował Bin Yang (ESO, Santiago, Chile), wykonał zdjęcie korzystając z instrumentu ekstremalnej optyki adaptatywnej, SPHERE, zainstalowanego na Teleskopie Głównym nr 3 w należącym do ESO zespole teleskopów VLT na Cerro Paranal w Chile. Ten nowy, drugi mały księżyc wokół (130) Elektra, ma około 2 kilometrów średnicy i otrzymał tymczasowe oznaczenie S/2014 (130) 1, czyniąc (130) Elektra systemem potrójnym. Dzięki niespotykanej czułości i rozdzielczości przestrzennej instrumentu SPHERE, zespół obserwował także inną potrójną planetoidę pasa głównego: (93) Minerva.

Planetoidy są pozostałościami po obiektach, z których uformowały się planety typu ziemskiego we wczesnym okresie istnienia Układu Słonecznego. Badając planetoidy z wieloma księżycami ma kluczowe znaczenie, ponieważ mechanizmy ich powstawania mogą dostarczyć informacji o powstawaniu planet i ewolucji, których nie da się uzyskać innymi metodami.

Korzystając z danych zebranych przy pomocy SPHERE, zespół wywnioskował, że zarówno (130) Elektra, jak i (93) Minerva zostały utworzone w wyniku zderzeń erozyjnych. W efekcie kolizji znaczące fragmenty materii mogą rozpadać się na kawałki i tworzyć małe księżyce jednego z pierwotnych obiektów sprzed zderzenia. W takim przypadku małe oddalenie księżyców od swojej macierzystej planetoidy, bardzo duży stosunek mas pomiędzy małymi księżycami, a głównym ciałem oraz taki sam skład chemiczny są argumentami dla tej hipotezy.