Zdjęcie Tygodnia 2015

10 sierpnia 2015: This view shows La Residencia, the hotel that provides an oasis for the astronomers and staff working at ESO’s Paranal Observatory in Chile. The image is taken from the south corner of the building, looking north towards the Very Large Telescope (VLT) sitting atop the summit of Cerro Paranal at some 2635 metres above sea level. The VLT is the flagship facility for European ground-based optical astronomy, and is the world’s most advanced optical observatory. The windows of the 108 rooms of La Residencia look west (left on the photo) towards the Pacific Ocean. Designed by the German architects Auer+Weber+Assoziierte, this award-winning building was featured as a backdrop for part of the James Bond film Quantum of Solace. It was built in a partially subterranean L-shape, making use of natural materials to allow it to blend in with the colours of the desert’s Mars-like landscape. It is little surprise that ...

3 sierpnia 2015: The bright star in the centre of this image is not the star of this show. At the bottom centre is a rather unremarkable smudge of red which is in fact a rare and valuable object. First discovered by amateur Japanese astronomer, Yukio Sakurai, in 1996, and noted as a nova-like object, Sakurai’s discovery turned out to be far more interesting than the supernova he initially supposed it to be. The object is actually a small white dwarf star undergoing a helium flash — one of only a handful of examples of such an event ever witnessed by astronomers. Normally, the white dwarf stage is the last in the life cycle of a low-mass star. In some cases, however, the star reignites in a helium flash and expands to return to a red giant state, ejecting huge amounts of gas and dust in the process, before once again shrinking to ...

27 lipca 2015: This photograph shows the road to the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA)’s Operations Support Facility (OSF) and then on further to the breathtaking Chajnantor Plateau at 5000 metres above sea level. The plateau, situated in Chilean Puna in the Atacama region, is home to the Array Operations Site (AOS) and is the site of the highest and driest astronomical observatory on Earth. The OSF is the centre of activities for the ALMA project and is where all staff and contractors are accommodated — only 2900 metres above sea level. This is where all the scientific operations related to the daily operation of the observatory take place. The AOS houses a technical building — the second highest building on Earth — along with the ALMA correlator, the highest and fastest computer ever used at an astronomical site. Due to the high altitude, human operations are kept to a minimum. ALMA will ...

20 lipca 2015: Here we see the now-obsolete Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST), watching vigilantly over the horizon at ESO’s La Silla Observatory like a sentinel. Below, stratus clouds blanket the valley. SEST was installed at La Silla in 1987, and at the time of its first light was the only large submillimetre telescope operating in the southern hemisphere. Although it was decommissioned in 2003, the 15-metre diameter dish remains at La Silla Observatory and serves as a tribute to the groundbreaking work it accomplished — both as a standalone telescope, and also as a testbed for later projects such as the Atacama Pathfinder Experiment telescope (APEX) and the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA). During its tenure, SEST made several big discoveries, including, in 1995, finding the Boomerang Nebula to be the coldest place in the Universe at just one degree above absolute zero, and discovering the first extragalactic silicon monoxide maser. This beautiful ...

13 lipca 2015: Not all regions of Chile are as stark and barren as the ESO observing sites at Paranal, La Silla, and Chajnantor. ESO’s Santiago office, located in Vitacura, is sometimes visited by passing rainclouds and plays host to astronomers, technicians and administrative staff. Some 15 kilometres off in the background of this image, the beautiful snow-capped peaks of the Chilean Andes are visible. On a clear day the peaks can be viewed from almost anywhere in the city. They serve as a constant reminder of the natural boundaries of the busy city and its proximity to nature, should anyone require a break from the hustle and bustle of city life. Visitors to the area can take an easy hike in the Parque Natural Aguas de Ramón or fans of local flora and fauna may like to visit the Santuario de La Naturaleza El Arrayán (nature sanctuary), both located close to the ...

6 lipca 2015: This image by ESO Photo Ambassador Alexandre Santerne shows the Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST) on the left, alongside the ESO 3.6-metre telescope on the right. In the background bright star trails circle the La Silla Observatory where the telescopes are situated, in the outskirts of the Atacama Desert in Chile. Star trails like these are created by using a long exposure to capture the apparent motion of the stars in the night sky as the Earth rotates. This image is a composite of 250 consecutive one-minute exposures, spanning four hours. A flipped version of the star trails is also visible as a reflection in the dish of the telescope. The reflection also includes the red lights of a car passing by. La Silla is ESO’s first observatory and has been a major ESO stronghold since the 1960s. SEST was, at the time of construction, the only large submillimetre telescope in ...

29 czerwca 2015: On 27 June 2015, the ESO Headquarters in Garching, Germany, opened its doors to the public as part of the Long Night of Science (Lange Nacht der Wissenschaften), along with the other facilities based at the science campus in Garching. ESO invited visitors to experience the work of this world-leading ground-based astronomy organisation at first hand with eighteen different activities to take part in. In the picture ESO astronomer Vinod Arumugam is making a comet out of dry ice. Before the doors had even opened at six in the evening people were waiting outside, eager to look around the Headquarters and take part in the activities within. In total, 3800 people attended the events and had the chance to have their questions answered by experienced astronomers; see live experiments; join guided tours through the new office and technical buildings; listen to talks about ongoing astronomical research; visit the exhibition LIGHT: ...

22 czerwca 2015: Illuminated by the stars of the Milky Way, the majestic fourth Unit Telescope (UT4) of the Very Large Telescope (VLT) sits atop Cerro Paranal, ready to observe the night sky. The Paranal Observatory, at an altitude of 2635 metres above sea level, is the world”s most advanced ground-based astronomical observatory and ESO’s flagship facility. UT4 — also known as Yepun (Venus) — has a main mirror 8.2 metres diameter, and is one of four Unit Telescopes that comprise the VLT. The others are known as Antu (Sun), Kueyen (Moon) and Melipal (Southern Cross). The names of the telescopes are words from the language of the Mapuche people who live some 500 kilometres south of Santiago de Chile. The four Unit Telescopes can work together to form the ESO Very Large Telescope Interferometer (VLTI). The VLTI allows astronomers to measure details up to 16 times finer than with the individual telescopes. ...

15 czerwca 2015: ESO’s Paranal Observatory is one of the best places on Earth to take in the night sky. This panorama of ESO’s Very Large Telescope (VLT) atop the platform of Chile’s Cerro Paranal was taken by Babak Tafreshi, one of the ESO Photo Ambassadors. A mix of colours sweeps across the sky in this image. From the fiery red sunset up to the dusty purple band of the Milky Way. Although the VLT site is one of the best places on Earth for astronomy, the telescope must still overcome the natural distortions caused by our atmosphere. This is done through a process known as adaptive optics. Astronomers can make use of an artificial star by shining a powerful laser — seen here projected from the telescope on the far right — to correct for the blurring caused by the atmosphere. The VLT, as a flagship facility for European astronomy, has opened ...

8 czerwca 2015: The Crab Nebula, which also goes by the names Messier 1, NGC 1952 and Taurus A, is one of the best studied astronomical objects in the sky. It is the remnant of a supernova explosion which was observed by Chinese astronomers in 1054. The tangled filaments visible in this image are the remains of the exploded star, which are still expanding outwards at about 1500 kilometres per second. Although not visible to the naked eye due to foreground filaments of helium and hydrogen the heart of the nebula hosts two faint stars. It is one of these that is responsible for the nebula that we see today — a star that is known as the Crab Pulsar, or CM Tau. This is the small, dense, corpse of the original star that caused the supernova. It is now only about 20 kilometres in diameter and rotates around its axis 30 times ...

1 czerwca 2015: The brilliant starry sky, the red sand and the ice structures piercing the foreground of this image combine to give the impression of a desert far from the reach of human footprints. A landscape that could easily be mistaken for the polar regions of our distant neighbour Mars. The jagged tooth-like formations are not on the Red Planet however, but on the sloping hills of the Atacama Desert. The formations are called penitentes — structures made of snow and ice that form mostly at high altitudes. The low pressure, moisture and temperature at these altitudes help to create this interesting and rare behaviour in the freezing of ice. The strange structures also have a tendency to orient themselves towards the Sun, which is why they are all perfectly aligned like a carefully tended garden of ice. As if this beautiful quirk of nature wasn’t enough, above the structures lies an ...

25 maja 2015: In this image, taken by ESO Photo Ambassador Yuri Beletsky, the control building at the Paranal Observatory can be seen below a rising Milky Way, like the proverbial pot of gold at the end of a celestial rainbow. This building is a hub for the observatory’s operations, and it is from here that the Very Large Telescope (VLT), the VLT interferometer (VLTI), the VLT Survey Telescope (VST) and VLT Infrared Survey Telescope for Astronomy (VISTA) are controlled and maintained. The team of astronomers, telescope and instrument operators, and engineers is on site 24 hours a day to to run these telescopes and to keep them in top condition. The control building is located on a “shelf” below the main observing platform at the top of the Paranal Mountain. All functions of the four Unit Telescopes (UTs), the four Auxiliary Telescopes (ATs), the two survey telescopes are controlled from their own ...

18 maja 2015: Widoczna tutaj sieć Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), położona jest wysoko na płaskowyżu Chajnantor w Andach Chilijskich na 5000 metrach and poziomem morza. Skalisty brzeg widoczny na pierwszym planie zdjęcia jest górą, która rozciąga się powyżej ALMA. To tutaj umiejscowiony jest 1-metrowy teleskop testowy o nazwie MiniTAO. MiniTAO jest częścią projektu University of Tokyo Atacama Observatory (TAO), w ramach którego powstanie później w tym miejscu większy, 6,5-metrowy teleskop zoptymalizowany na podczerwień. NAOJ, ESO i inni partnerzy zaangażowani w ALMA wybrali to miejsce, ponieważ jest jednym z najwyżej położonych i najsuchszych obserwatoriów astronomicznych na Ziemi. ALMA składa się z 66 precyzyjnych anten rozmieszczonych na przestrzeni do 16 kilometrów. Anteny używają techniki znanej jako interferometria, aby łączyć swoje sygnały, co pozwala działać im jako jedna gigantyczna antena, Sygnały od każdej z anten muszą zostać połączone z idealną synchronizacją - z precyzją do jednej bilionowej części sekundy. Są zbierane przez korelator ALMA (tuż ...

11 maja 2015: Zdjęcie pokazuje Obserwatorium La Silla wznoszące się na skraju chilijskiej pustyni Atakama, ukryte w opalizującym widoku nieba. Głębokie odcienie czerwieni przenikające prawą stronę fotografii pochodzą od Drogi Mlecznej, która jest widoczna w niesamowitej przezroczystości powietrza nad La Silla, miejscu korzystającym z najciemniejszego i najczystszego nocnego nieba na Ziemi. Czerwony i zielono-żółty kolor jest spowodowany przez poświatę niebieską - poświatę spowodowaną przez ziemską atmosferę, widoczną zazwyczaj tylko z kosmosu, albo w bardzo ciemnych miejscach. Na pierwszym planie mamy wyginającą się w świetle jupiterów srebrną czaszę - Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST). Chociaż teleskop ten został wyłączony z użytku w 2003 roku i już nie działa, to nadal jest fotogenicznym obiektem do fotografowania, gdyż odbija jasne światła i barwy nieba nad sobą. W tle zdjęcia znajduje się okrągła kopuła, która mieści 3,6-metrowy teleskop ESO wraz ze spektrografem High Accuracy Radial velocity Planet Searcher (HARPS). HARPS jest słynnym na cały świat łowcą planet, który ...

4 maja 2015: Jedne z najbardziej zaskakujących zdjęć Wszechświata, zamiast pokazywać spektakularne obiekty, skupiają się na ich braku. Nowe zdjęcie z 2,2-metrowego teleskopu MPG/ESO prezentuje ciemne macki wirujące wokół ciemnej, pustej plamy w kosmosie w centrum kadru, szczególnie podejrzanej na tle gęsto usianym jasnymi złotymi i czerwonymi gwiazdami na pozostałem części fotografii. Ten obszar nie jest jednak dziurą w kosmosie albo pustą ścieżką na niebie. Ciemne pasa są zbudowane z grubego, nieprzezroczystego pyłu leżącego pomiędzy nami, a upakowanym gwiazdami polu poza nim. Przesłaniający pył tworzy część ciemnego obłoku molekularnego, zimnych i gęstych rejonów, w których mieszają się wielkie ilości pyłu i gazu molekularnego i blokują światło widzialne emitowane przez bardziej odległe gwiazdy. Ciągle nie jest jasne w jaki sposób powstają takie obłoki, ale uważa się, że są to bardzo wczesne stadia powstawania nowych gwiazd - w przyszłości obiekt sfotografowany na tym zdjęciu może zapaść się i uformować nowy system gwiazdowy. Mimo, że obłok ...

27 kwietnia 2015: Na tym nowym zdjęciu o zmierzchu widzimy wspaniałe nocne niebo nad należącym do ESO Obserwatorium Paranal, które jest domem Bardzo Dużego Teleskopu (Very Large Telescope - VLT) — flagowego instrumentu europejskie astronomii naziemnej. Gdy zachodzi Słońce, ukazują się nam wspaniałe szczegóły Drogi Mlecznej. Mimo, iż dla nieuzbrojonego okaz wydaje się ona zachmurzoną mgłą wzdłuż nieba, to Droga Mleczna zawiera 100-400 miliardów gwiazd rozmieszczonych na obszarze o rozmiarach 100 000 lat świetlnych. Na niniejszym zdjęciu Droga Mleczna jest tłem dla Teleskopu Głównego numer 4, znanego także jako Yepun. Yepun oznacza Wenus w języku Mapuchów, rdzennych mieszkańców południowego Chile. Yepun jest jednym z czterech 8,2-metrowych teleskopów, które mogą być używane razem jako jeden gigantyczny teleskop pozwalający astronomom wykrywać szczegóły do 16 razy lepiej niż przy użyciu pojedynczego teleskopu. Pracując razem, VLT rozwinęły nowa erę odkryć, z kilkoma istotnymi wynikami uzyskanymi jako pierwsze na świecie, np. śledzenie pojedynczych gwiazd poruszających się wokół supermasywne ...

20 kwietnia 2015: W tej romantycznej scenie jasny, szkarłatny zachód słońca uzupełnia kolorowe centrum Drogi Mlecznej oraz światło zodiakalne nad platformą Bardzo Dużego Teleskopu (Very Large Telescope - VLT) na Cerro Paranal. Różowe obszary rozproszone wzdłuż dysku naszej galaktyki to rejony, w których rodzą się nowe gwiazdy. Średnio dysk ma około 1000 lat świetlnych grubości i około 100 000 lat świetlnych średnicy. Zachodzące Słońce jest zaledwie jedną z ponad 400 miliardów gwiazd w Drodze Mlecznej. Na zdjęciu uchwycony został także jeden z Teleskopów Głównych (tutaj UT1, znany także jako Antu) oraz trzy z czterech Teleskopów Pomocniczych, które tworzą część Very Large Telescope Interferometer (VLTI). Po lewej od UT widać bardoz jasny meteor, a czerwony nadolbrzym Antares świeci nad teleskopami pomocniczymi. Antares znajedziemy w sercu gwiazdozbioru Scorpiona. Fotografię wykonał Babak Tafreshi, jeden z Fotograficznych Ambasadorów ESO. Linki Archiwum zdjęć Babaka w ESO Strona domowa Babaka Galeria TWAN Profil facebookowy Babaka

13 kwietnia 2015: Na końcu długiej, wietrznej drogi na zdjęciu znajduje się Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) Operational Support Facility (OSF). OSF służy jako miejsce pracy dla osób pracujących przy ALMA, a jego budynki stanowią centrum wszystkich naukowych działań związanych z codziennym użytkowaniem sieci ALMA. Za obozem ALMA widać biały płaskowyż solny El Salar de Atacama, największe solnisko w Chile. W kierunku horyzontu wnosi się góra o nazwie Cerro Quimal, największy szczyt w paśmie Cordillera de Domeyko, a obok znajduje się Pukará de Quitor (Fort Quitor) — prekolumbijskie stanowisko archeologiczne. Fotografia została wykonana z wysokości 4660 metrów nad poziomem morza przez José Velásqueza podczas niedzielnej wycieczki (trek) z Cerro de Macón w kierunku Array Operations Site (AOS). ALMA jest największym istniejącym projektem astronomicznym i prawdziwie globalnym partnerstwem pomiędzy Europą, Ameryką Północną i Azją Wschodnią, we współpracy z Chile. W zeszłym roku ALMA została zainaugurowana podczas oficjalnej uroczystości, która oznaczała ukończenie wszystkich głównych systemów ...

6 kwietnia 2015: Niniejsze zdjęcie, uzyskane dzięki uprzejmości National Astronomical Observatory of Japan (NAOJ), pokazuje jedną z 66 anten tworzących sieć Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), położoną na płaskowyżu Chajnantor w Andach Chilijskich. Gwiazdy nad antenami wydają się spadać w dół niczym krople deszczu. Gwiezdna ulewa jest wynikiem długiej ekspozycji rejestrującej ślady gwiazd na niebie powstałe w wyniku rotacji Ziemi. Płaskowyż, na którym znajduje się ALMA, został wybrany m.in. z powodu bardzo suchych warunków tutaj panujących. Fale radiowe mogą łatwo przechodzić przez ziemską atmosferę, ale wilgotność w powietrzu absorbuje je, degradując jakość obserwacji. Tak więc: całe szczęście, że to nie jest prawdziwy deszcz! ALMA jest międzynarodowym projektem realizowanym we współpracy pomiędzy Europą, Ameryką Północną i Azją Wschodnią, w porozumieniu w Chile.

30 marca 2015: Wszystkie 66 anten Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), zwróconych plecami do gwiazdozbioru Oriona, pracuje wysoko na płaskowyżu Chajnantor w Andach Chilijskich. Dobrą ilustracją przyczyny, dla której to miejsce zostało wybrane dla sieci ALMA, jest widok Mgławicy w Orionie, znanej także jako Messier 42. Znajduje się ona w centrum zdjęcia, razem z olśniewająco czerwoną gwiazdę Betelgezą, znaną również pod nazwą Alfa Orionie, widoczną nieco po prawej. Są to dwa przykłady najbardziej spektakularnych widoków na nocnym niebie. Betelgeza jest czerwonym nadolbrzymem i prawdopodobną kandydatką spośród gwiazd naszej galaktyki do stania się supernową w nieodległej przyszłości. Nieodległej przyszłości w kosmicznej skali - najnowsze badania sugerują czas około 100 000 lat, czyli mienieni galaktycznego oka. Gdy to się stanie, Betelgeza będzie najjaśniejszych po Księżycu obiektem na nocnym niebie . Natomiast sama ALMA patrzy jednak głębiej w Kosmos, aby badać najstarsze i najchłodniejsze miejsca, wykrywając promieniowanie na falach milimetrowych i submilimetrowych. Jej anteny mogą być ...