Mededeling

Olivier Chesneau-prijs 2019 toegekend aan Jos de Boer

29 april 2019

De Olivier Chesneau-prijs2019 is toegekend aan Jos de Boer, voor zijn proefschrift met de titel ‘High-contrast Imaging of Protoplanetary Disks’. Jos is momenteel postdoc bij de Sterrewacht Leiden en promoveerde daar in 2018.

De prijs is in het leven geroepen door ESO en het Observatoire de la Côte d’Azur, ter herinnering aan leven en werken van de baanbrekende astronoom Olivier Chesneau[1]. Hij wordt tweejaarlijks toegekend voor het beste proefschrift dat is voltooid op het gebied van de hoge-resolutie-astronomie.

Jos maakte indruk op het jurybestuur met de reikwijdte van zijn onderzoek waarbij erkende vaardigheden met nieuwsoortige instrumenten werden gecombineerd, waaronder SPHERE– het Spectro-Polarimetric High-contrast Exoplanet REsearch -instrument dat aanESO’s Very Large Telescopeis gekoppeld. Het onderzoek van planeetvormende schijven vormt een grote uitdaging voor astronomen, omdat zulke schijven erg weinig licht geven in vergelijking met de sterren die ze omringen. Jos overwon deze uitdaging door middel van zorgvuldige kalibratie, gegevensvergaring en analyse. De resultaten van deze inspanning hebben niet alleen ons begrip van de omstandigheden waaronder planeten ontstaan vergroot, maar tevens grensverleggende technieken opgeleverddie ook kunnen worden gebruikt om andere verschijnselen te bestuderen, van kometen en planetoïden tot exoplaneten en ver ontwikkelde sterren.

De prijsuitreiking vindt plaats tijdens de jaarlijkse week van de Société Française d’Astronomie et d’Astrophysique (SF2A) in Nice (Frankrijk), die in mei 2019 wordt gehouden. Bij deze gelegenheid ontvangt Jos een geldprijs van € 1000. Ook zal hij de gelegenheid krijgen om zijn werk te presenteren op het ESO-hoofdkwartier in Garching, Duitsland.

[1] Olivier Chesneau (1972-2014) was een getalenteerd wetenschapper die bezield en gepassioneerd was over zijn vak. Hij gaf leiding aan baanbrekend onderzoek met behulp van optische en infrarood-interferometrie om schijfvorming rondom allerlei astrofysische objecten te bestuderen, waaronder ver ontwikkelde zware sterren, planetaire nevels en novae. Zijn belangrijkste resultaten omvatten het onderzoek van de omgevingen van Eta Carinae en andere zware sterren, de eerste directe waarneming van schijven in planetaire nevels, het vinden van bewijs voor een bipolaire uitstoot bij recente nova-uitbarstingen en de ontdekking van de grootste gele hyperreuzenster in de Melkweg. Aan zijn bevindingen werd vaak ruchtbaarheid gegevenviapersberichten van ESOen CNRS-INSU. Voor zijn belangrijke bijdragen aan de stellaire interferometrie ontving Olivier Chesneau in 2012 de Michelson-prijs van de Internationale Astronomische Unie en het Mount Wilson-instituut.