Komunikaty prasowe

21 marca 2012: Teleskop VISTA stworzył najobszerniejszy głęboki widok na niebo wykonany kiedykolwiek w świetle podczerwonym. Nowy obraz fragmentu nieba pochodzi z przeglądu UltraVISTA i ukazuje ponad 200 000 galaktyk. To zaledwie jedna z wielu części olbrzymiej kolekcji w pełni przeprocesowanych zdjęć ze wszystkich przeglądów VISTA, udostępnionych właśnie przez ESO astronomom na całym świecie. UltraVISTA to prawdziwy skarb, którego można użyć do zbadania odległych galaktyk we wczesnym Wszechświecie oraz w wielu innych projektach naukowych.

14 marca 2012: Nowe obserwacje wykonane Bardzo Dużym Teleskopem (VLT) wniosły wielki wkład w zrozumienie wzrostu młodocianych galaktyk. Dzięki największemu przeglądzowi tego rodzaju astronomowie odkryli, że galaktyki zmieniły nawyki żywieniowe w swoich młodych latach – w okresie pomiędzy 3, a 5 miliardami lat po Wielkim Wybuchu. Na początku tej fazy wyrównany strumień gazu był preferowaną przekąską, jednak później rosły głównie dzięki kanibalizmowi innych, mniejszych galaktyk.

7 marca 2012: VLT Survey Telescope (VST) w Obserwatorium ESO Paranal w Chile uzyskał obraz fascynującego zbioru oddziałujących ze sobą galaktyk w gromadzie galaktyk w Herkulesie. Ostrość nowego zdjęcia, z setkami galaktyk zarejestrowanymi w szczegółach w ciągu mniej niż trzech godzin obserwacji, potwierdza wielką moc VST i jego olbrzymiej kamery OmegaCAM, w zakresie poznawania Wszechświata.

29 lutego 2012: Dzięki obserwacjom Księżyca za pomocą Bardzo Dużego Teleskopu (VLT), należącego do ESO, astronomowie znaleźli dowody na istnienia życia we Wszechświecie – na Ziemi. Poszukiwanie życia na naszej rodzinnej planecie może wydawać się trywialnym zadaniem, ale nowatorskie podejście międzynarodowego zespołu naukowców może w przyszłości doprowadzić od odkrycia życia w innym miejscu Wszechświata. Wyniki badań zostały opisane w artykule, który ukaże się 1 marca 2012 r. w czasopiśmie „Nature”.

15 lutego 2012: Nowe zdjęcie z teleskopu APEX (Atacama Pathfinder Experiment) w Chile ukazuje falistą smugę kosmicznego pyłu, długą na ponad 10 lat świetlnych. W jej środku ukryte są nowonarodzone gwiazdy, a gęste obłoki gazu są w stadium blisko zapadnięcia się i uformowania jeszcze większej liczby gwiazd. Jest to jeden z najbliższych nam obszarów formowania się gwiazd. Ziarna kosmicznego pyłu są tak zimne, że do wykrycia ich słabej poświaty potrzeba obserwacji na falach o długościach około jednego milimetra, takich jak wykonane za pomocą kamery LABOCA na teleskopie APEX.

8 lutego 2012: Należący do ESO Bardzo Duży Teleskop dostarczył najdokładniejsze w historii zdjęcie podczerwone gwiezdnego żłobka Mgławicy Carina. Ujawniło się wiele wcześniej ukrytych struktur, rozmieszczonych na tym spektakularnym astronomicznym krajobrazie gazu, pyłu i młodych gwiazd. To jeden z najbardziej dramatycznych obrazów, jakie kiedykolwiek uzyskał VLT.

1 lutego 2012: To nowe zdjęcie ukazuje gwiezdny żłobek zwany BGC 3324. Uzyskano je za pomocą instrumentu Wide Field Imager na 2,2-metrowym teleskopie MPG/ESO w Obserwatorium La Silla w Chile. Intensywne promieniowanie ultrafioletowe od młodych, gorących gwiazd z NGC 3324 powoduje świecenie obłoku gazowego w wielu barwach i wytworzyło „pieczarę” w otaczającym gazie i pyle.

25 stycznia 2012: Korzystający z teleskopu APEX zespół astronomów odnalazł najmocniejsze jak dotąd dowody wiążące najpotężniejsze procesy formowania gwiazd we wczesnym Wszechświecie z najbardziej masywnymi galaktykami obserwowanymi obecnie. Galaktyki, w których zachodziły gwałtowne procesy gwiazdotwórczy we wczesnym Wszechświecie, doznawały nagłego zaprzestania tych procesów, przez co stały się masywne, ale pasywne – obecnie złożone są ze starzejących się gwiazd. Astronomowie wskazują także przypuszczalnego winowajcę tego nagłego końca procesów gwiazdotwórczych: pojawienie się supermasywnych czarnych dziur.

19 stycznia 2012: Teleskop VISTA w Obserwatorium ESO Paranal w Chile wykonał nowe, efektowne zdjęcie mgławicy Helisa. Fotografia uzyskana w świetle podczerwonym ukazuje pasma zimnego gazu mgławicowego, który jest niewidoczny na zdjęciach wykonanych w świetle widzialnym. Dodatkowo uwidacznia ukazuje bogate tło gwiazd i galaktyk.

11 stycznia 2012: Międzynarodowy zespół, w tym trzech astronomów z Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO), użył techniki mikrosoczewkowania grawitacyjnego do zmierzenia na ile powszechne są planety w Drodze Mlecznej. Po sześciu latach poszukiwań obejmujących miliony gwiazd zespół stwierdził, że planety wokół gwiazd są regułą, a nie wyjątkiem. Wyniki badań ukażą się w czasopiśmie „Nature” 12 stycznia 2012 roku.

10 stycznia 2012: Ekstremalnie gorąca, masywna, młoda gromada galaktyk – największa kiedykolwiek zaobserwowana w odległym Wszechświecie – została zbadana przez międzynarodowy zespół naukowców korzystających z należącego do ESO Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) na pustyni Atakama w Chile oraz Chandra X-ray Observatory (należącego do NASA) i Kosmologicznego Teleskopu Atakamy. Nowe wyniki zostaną ogłoszone 10 stycznia 2012 r. na 219. spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w Austin w Teksasie.

5 stycznia 2012: W roku 2012 mija 50. rocznica Europejskiego Obserwatorium Południowego (ESO), wiodącej na świecie międzyrządowej organizacji astronomicznej. Rocznicowy rok jest okazją do spojrzenia na historię ESO i świętowania jego naukowych technologicznych osiągnięć, a także do spojrzenia w przyszłość na kolejne ambitne projekty. ESO planuje kilka ciekawych wydarzeń na ten rok.

4 stycznia 2012: Nowe zdjęcie Mgławicy Omega uzyskane przez Bardzo Duży Teleskop (VLT) jest jednym z najostrzejszych fotografii tego obiektu kiedykolwiek wykonanych z powierzchni Ziemi. W kolorze różowym ukazuje pyłowe centralne części tego słynnego gwiezdnego żłobka i ujawnia nadzwyczajne szczegóły kosmicznego krajobrazu gazowych obłoków, pyłu i nowonarodzonych gwiazd.

24 grudnia 2011: Niedawno odkryta kometa Lovejoya została uchwycona na niesamowitych zdjęciach i filmach wykonanych w Obserwatorium ESO Paranal w Chile. Kometa uświetnia niebo południowe po tym, jak nieoczekiwanie przetrwała bliskie spotkanie ze Słońcem.

15 grudnia 2011: Teleskop do Przeglądów VLT (VST) uchwycił piękno niedalekiej galaktyki NGC 253. Nowy portret jest prawdopodobnie najbardziej szczegółowym szerokokątnym zdjęciem tego obiektu i jego otoczenia. Demonstruje, że VST, najnowszy teleskop w Obserwatorium ESO Paranal, może dostarczać widoków dużych obszarów nieba przy jednoczesnej imponującej ostrości obrazu.

14 grudnia 2011: Astronomowie używający Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) odkryli obłok gazu kilkakrotnie przekraczający masę Ziemi, którzy szybko przyspiesza w kierunku czarnej dziury w centrum Drogi Mlecznej. Po raz pierwszy w historii zaobserwowano zbliżenie do supermasywnej czarnej dziury takiego skazanego na zagładę obłoku. Wyniki badań zostaną opublikowane 5 stycznia 2012 r. w czasopiśmie „Nature”.

9 grudnia 2011: Organ zarządzający Europejskiego Obserwatorium Południowego, Rada ESO, zaakceptował budżet ESO na rok 2012. Obejmuje on prace przygotowawcze na drodze do lokalizacji E-ELT na Cerro Armazones i rozpoczęcie opracowywania kilku stanowiących wyzwanie elementów optycznych teleskopu. Ponieważ kilka krajów członkowskich ESO wniosło swoją część wymaganego dodatkowego finansowania, ostateczne zaakceptowanie całego programu E-ELT spodziewane jest na połowę 2012 roku.

8 grudnia 2011: Kandydat do belgijskiego tronu odwiedził Obserwatorium ESO Paranal w towarzystwie delegacji przedstawicieli biznesu poszukujących przyszłych możliwości dla europejskiego przemysłu w kontekście projektu Ogromnie Wielkiego Teleskopu Europejskiego (E-ELT).

7 grudnia 2011: Astronomowie uzyskali najlepsze w historii zdjęcia gwiazdy, która straciła większość swojej materii na rzecz wampirycznego towarzysza. Łącząc światło zebrane przez cztery teleskopy w Obserwatorium ESO Paranal, udało się utworzyć wirtualny teleskop o średnicy 130 metrów i obrazie 50 razy ostrzejszym niż uzyskuje Kosmiczny Teleskop Hubble'a. Nowe wyniki zaskakująco pokazują, że transfer masy z jednej gwiazdy do drugiej w obserwowanym układzie podwójnym jest łagodniejszy niż przypuszczano.

5 grudnia 2011: Bardzo Duży Teleskop (VLT), należący do ESO, odnalazł najszybciej obracającą się gwiazdę. Ta masywna, jasna i młoda gwiazda znajduje się w sąsiedniej galaktyce – Wielkim Obłoku Magellana, około 160 tysięcy lat świetlnych od Ziemi. Astronomowie sądzą, że mogła mieć gwałtowną przeszłość i została wyrzucona z układu podwójnego podczas eksplozji jej towarzyszki.