ALMA przytłoczona przez górskie szczyty

Przy pierwszym spojrzeniu na tę panoramę widzimy górską scenerię chilijskiego płaskowyżu Chajnantor, ze śniegiem i lodem leżącymi na jałowym terenie. Główne szczyty od prawej to lewej to Cerro Chajnantor, Cerro Toco, Juriques oraz dostojny stożkowy wulkan Licancabur (zob. potw1240) – imponujące! Jednak prawdziwymi gwiazdami zdjęcia są maleńkie, ledwo widoczne struktury w centrum obrazu – zauważalne, jeśli odpowiednio się wpatrzymy.

Struktury te, przytłoczone wielkością swoich górskich sąsiadek, są antenami tworzącymi Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), wielki radioteleskop. Na zdjęciu mogą się wydawać niewielkie, ale sieć złożona jest z dużych anten o średnicach po 12 i 7 metrów, a gdy zostanie ukończona, łącznie będzie ich 66, rozmieszczonych na płaskowyżu na odległościach do 16 kilometrów. Budowa ALMA powinna zakończyć się w 2013 roku, ale teleskop już zaczął początkową fazę obserwacji naukowych, dostarczając niesamowitych wyników (zobacz np. eso1239). Od momentu gdy wykonano to zdjęcie do sieci na płaskowyżu dołączyło wiele kolejnych anten.

ALMA, międzynarodowy kompleks astronomiczny, powstaje w ramach partnerstwa pomiędzy Europą, Ameryką Północną i Azją Wschodnią, we współpracy z Chile. Konstrukcja i użytkowanie ALMA w imieniu Europy jest kierowane przez ESO, w imieniu Ameryki Północnej przez National Radio Astronomy Observatory (NRAO), zarządzane przez Associated Universities, Inc. (AUI), a w imieniu Azji Wschodniej przez National Astronomical Observatory of Japan (NAOJ). Joint ALMA Observatory (JAO) umożliwia wspólne kierowanie i zarządzanie konstrukcją, testowaniem i użytkowaniem ALMA.