Lodowe penitenty w świetle księżyca na Chajnantor

Babak Tafreshi, jeden z Fotograficznych Ambasadorów ESO, uchwycił ciekawe zjawisko na płąskowyżu CHajnantor, miejscu sieci teleskopów Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA).

Te dziwaczne lodowe i śnieżne formacje znane są jako penitenty. Są oświetlone przez światło Księżyca, który znajduje się po prawej stronie fotografii. Po lewej, wyżej na niebie, słabo widać Wielki i Mały Obłok Magellana, z kolei czerwonawa poświata od mgławicy Carina ukazuje się blisko horyzontu daleko z lewej.

Penitenty są naturalnymi cudami znajdowanymi na wysoko położonych obszarach, takich jak Andy Chilijskie, zwykle ponad 4000 metrów nad poziomem morza. Są to cienkie kolce i ostrza z hartowanego śniegu i lodu, które często tworzą skupiska, a ich ostrza skierowane są w stronę Słońca. Osiągają wysokości od kilku centymetrów, przypominając niską trawę, do pięciu metrów, dając wrażenie lodowego lasu w samym środku pustyni.

Dokładne szczegóły mechanizmu, który formuje penitenty, nie są jeszcze całkowicie poznane. Przez wiele lat ludzie w Andach wierzyli, że penitenty są wynikiem silnych wiatrów wiejących w Andach. Jednak wiatry mają jedynie ograniczoną rolę w kształtowaniu tych lodowych szczytów. Obecnie uważa się, że są one produktem połączenia kilku zjawisk fizycznych.

Proces rozpoczyna się gdy światło słoneczne oświetla powierzchnię śniegu. Ze względu na bardzo suche warunki w tych pustynnych rejonach, lód raczej sublimuje, a nie topi się - przekształca się ze stanu stałego do gazowego bez topienia się i fazy ciekłej. Wgłębienia na powierzchni łapią odbite światło, prowadząc do większej sublimacji i większych wgłębień. W tych wgłębieniach zwiększona temperatura i wilgotność powodują, że może zachodzić topnienie. Przyspiesza to wzrost struktury penitentów.

Te lodowe rzeźby zostały nazwane tak jak szpiczaste kapelusze nazarenos, członków bractwa, które bierze udział w procesjach wielkanocnych na świecie. Nietrudno wyobrazić ich sobie jako lodowych mnichów, gromadzących się w świetle księżyca.

Zdjęcie zostało wykonane z drogi, która prowadzi do ALMA. Obserwatorium, które rozpoczęło Wczesną Fazę Naukową 30 września 2011 roku, będzie obejmować 66 precyzyjnych anten, pracujących razem jako jeden olbrzymi teleskop.

ALMA - międzynarodowe urządzenie astronomiczne, jest wynikiem partnerstwa pomiędzy Europą, Ameryką Północną i Azją Wschodnią, we współpracy z Chile. Budowa i obsługa ALMA są wykonywane w imieniu Europy przez ESO, w imieniu Ameryki Północnej przez National Radio Astronomy Observatory (NRAO), a w imieniu Azji Wschodniej przez National Astronomical Observatory of Japan (NAOJ). Joint ALMA Observatory (JAO) umożliwia zunifikowane kierownictwo i zarządzanie konstrukcją, testowaniem i obsługą ALMA.