Śnieg na pustyni Atakama

Na szczycie Cerro Paranal, w świetle kolejnego bezchmurnego dnia, widoczne są kopuły Bardzo Dużego Teleskopu (VLT). Ale widok jest jakiś dziwny: na pustynnym krajobrazie zagościła delikatna warstwa śniegu. Tego nie spotyka się tutaj codziennie, to coś przeciwnego w stosunku do faktu, że na pustyni Atakama nie występują prawie wcale opady.

Na suche warunki na Atakamie wpływ ma kilka czynników. Pasma górskie Andów blokują deszcze od wschodu, a pasma górskie chilijskiego wybrzeża od zachodu. Zimny prąd Humboldta na Oceanie Spokojnym tworzy przybrzeżną odwróconą warstwę chłodnego powietrza, która hamuje rozwój chmur deszczowych. Rejon wysokiego ciśnienia na południowo-wschodnim Pacyfiku tworzy cyrkulację wiatrów, formując antycyklon, który także pomaga w utrzymywaniu suchego klimatu na Atakamie. Dzięki wszystkim tym czynnikom obszar ten jest powszechnie uznawany za najsuchsze miejsce na Ziemi!

Poziom opadów w Paranal wynosi zaledwie kilka milimetrów rocznie, z wilgotnością często spadającą poniżej 10% i temperaturami w przedziale od -8 do 25 stopni Celsjusza. Suche warunki na pustyni Atakama są jedną z głównych przyczyn wyboru przez ESO tego miejsca (i góry Cerro Paranal) na umieszczenie Bardzo Dużego Teleskopu (VLT). Gdy w wyjątkowych sytuacjach opad śniegu zaburzy suche warunki, tworzy przynajmniej nietypowe krajobrazy i rzadkiej piękności.

Zdjęcie zostało wykonane 1 sierpnia 2011 roku przez Stéphane'a Guisarda, Fotograficznego Ambasadora ESO.