Door een glazen bol

De wonderen van het heelal wekken al sinds het begin der tijden ontzag. Duizenden jaren geleden observeerden oude beschavingen hemellichamen om de seizoenen en de tijd te bepalen, ter inspiratie voor mythen en verhalen, en om de kosmos om hen heen te begrijpen. Moderne sterrenkijkers zijn op dezelfde manier gefascineerd door de schoonheid en  het mysterie van de nachthemel. 

Sinds de opkomst van vroege vormen van fotografie worden al camera’s op de hemel gericht, in de hoop om het spektakel van een donkere hemel bezaaid met talloze speldenprikjes van licht vast te leggen. Maar de eerste ster werd pas in 1850 gefotografeerd. In de decennia die volgden werd steeds complexere camera-apparatuur ontwikkeld, en beelden van hemellichamen en fenomenen gemaakt door gebruik te maken van licht uit het hele elektromagnetische spectrum zijn sindsdien de hoeksteen van de moderne sterrenkunde. 

Deze prachtige foto van de glitterende boog van de Melkweg gezien door een glazen bol, stralend met miljarden sterren en flarden van gas en stof, biedt een intrigerend perspectief op ons thuisstelsel. Hij is gemaakt door ESO fotoambassadeur Juan Carlos Muñoz-Mateos, die hoopt om “anderen te helpen voelen hoe het is om naar de nachthemel te kijken vanaf een van de donkerste en meest kale plekken op aarde” — de Atacamawoestijn, thuisbasis van ESO’s Paranal Observatorium.