De vriendelijke reuzen van Chajnantor

Veel telescopen zijn opgebouwd uit meerdere spiegels of antennes, niet uit slechts één. ESO’s Very Large Telescope (VLT), gelegen op de ESO-sterrenwacht Paranal in Chili, is daar een goed voorbeeld van. De VLT bestaat uit vier hoofdtelescopen en vier kleinere, verplaatsbare hulptelescopen — acht afzonderlijke constructies in totaal. Hoewel, zelfs dit verdwijnt in het niet door de Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), die bovenop de top van de Chajnantor-hoogvlakte in de Chileense Andes staat en maar liefst 66 antennes telt!

Zelfs apart zien de ALMA-antennes er indrukwekkend uit. De Chajnantor-hoogvlakte zelf is gelegen op een hoogte van 5.000 meter, de Operations Support Facility (OSF) bevindt zich op een (toch nog steeds aanzienlijke) hoogte van 2.900 meter. Aangezien de antennes niet op de hoogvlakte geconstrueerd werden, vereiste dit een geheel nieuwe aanpak voor het transport van elke antenne vanaf de OSF naar Chajnantor. Vanaf nu komen Otto en Lore in beeld!

De twee ALMA-transporters die de naam Otto en Lore dragen — de op de foto afgebeelde gele voertuigen— werden speciaal voor deze taak ontworpen en gefabriceerd. Het duo bezit indrukwekkende eigenschappen. Deze machines, met een lengte van 20 meter, een breedte van 10 meter en 28 wielen, zijn niet enkel vervaardigd om in de barre omstandigheden van de Atacamawoestijn te overleven, maar om er simpelweg in te gedijen! Hoewel ze robuust en krachtig zijn, kunnen ze ook delicaat werk aan, zoals het op de millimeter nauwkeurig positioneren van elke antenne.