Persberichten 2010

16 maart 2010: Nieuwe warmtebeelden van ESO’s Very Large Telescope (VLT) en andere grote telescopen laten voor het eerst kolkende warme lucht en koudere regio’s in de Grote Rode Vlek op de planeet Jupiter zien. Daarmee kunnen wetenschappers de eerste gedetailleerde weerkaart maken van het binnenste van deze gigantische storm, met temperatuur, wind, luchtdruk en kleursamenstelling.

3 maart 2010: ESO heeft een opname vrijgegeven van NGC 1788, een nevel in een donkere uithoek van het sterrenbeeld Orion. Hoewel deze spookachtige wolk nogal afgelegen ligt van Orions heldere sterren, hebben de krachtige sterrenwind en het licht van deze sterren een grote invloed op de nevel. Zij smeden zijn vorm en veroorzaken een geboortegolf van een groot aantal sterren.

24 februari 2010: ESO heeft een opname vrijgegeven van NGC 346, het helderste stervorminggebied in de Kleine Magelhaense Wolk, een satellietstelsel van de Melkweg op 210.000 lichtjaar afstand in het sterrenbeeld Tucana (De Toekan). Het licht en de wind en hitte die de zware sterren uitstralen hebben het gloeiende gas verspreid, zodat er een nevelachtige structuur is ontstaan die eruitziet als een spinnenweb. NGC 346 is, net zoals andere mooie astronomische gebieden, een werk in uitvoering dat in de loop der miljarden jaren steeds verandert. Ook nieuwe sterren die zich hier vormen zullen ontvlammen, gas en stof verlichten en de aanblik van dit schitterende gebied veranderen.

17 februari 2010: Na jaren verborgen te hebben gezeten zijn de meest primitieve sterren buiten de Melkweg eindelijk ontdekt. Met behulp van ESO’s Very Large Telescope (VLT) is een belangrijke astrofysische puzzel over de oudste sterren in het nabije heelal opgelost. Deze ontdekking is van cruciaal belang voor ons begrip van de vroegste sterren in het heelal.

10 februari 2010: De Orionnevel onthult veel van zijn verborgen geheimen in een spectaculaire opname gemaakt met ESO’s nieuwe VISTA survey-telescoop. Het grote beeldveld van de telescoop toont de nevel in volle glorie en VISTA’s infrarooddetectoren, die diep kunnen doordringen in de stofwolken, onthullen het merkwaardige gedrag van de actieve, jonge sterren die daar verstopt zitten.

3 februari 2010: ESO heeft een prachtige opname vrijgegeven van een gigantische kraamkamer rondom NGC 3603, waar voortdurend sterren worden geboren. In deze nevel bevindt zich een van de helderste en meest compacte clusters van jonge, zware sterren in de Melkweg. Dit is een uitstekend ‘lokaal’ alternatief voor het bestuderen van actieve stervormingsgebieden in andere sterrenstelsels. Het cluster herbergt ook de zwaarste ooit ‘gewogen’.

27 januari 2010: Astronomen hebben met ESO’s Very Large Telescope een stellair zwart gat ontdekt in een ander sterrenstelsel, dat zich op veel grotere afstand bevindt dan eerder ontdekte zwarte gaten. Met een massa van vijftien keer die van de zon is dit ook het op een na zwaarste stellaire zwarte gat ooit gevonden. Het is verstrengeld met een ster die binnenkort ook een zwart gat zal worden.

20 januari 2010: ESO heeft een prachtige foto vrijgegeven van de enorme stofwolk die bekend is als de Kattenpootnevel of NGC 6334. Dit complexe gebied van gas en stof, waar verschillende zware sterren worden geboren, bevindt zich dicht bij de kern van de Melkweg en ligt verborgen achter stofwolken.

13 januari 2010: Astronomen zijn er voor het eerst in geslaagd een rechtstreeks spectrum – de chemische vingerafdruk [1] – vast te stellen van een exoplaneet bij een ster [2] in een verafgelegen planeetsysteem dat lijkt op een uitvergrote versie van ons zonnestelsel. Hierdoor hebben ze nieuwe informatie verkregen over de vorming en samenstelling van de planeet. Het resultaat is een mijlpaal in de zoektocht naar buitenaards leven.

4 januari 2010: De Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) heeft een belangrijke mijlpaal bereikt, die cruciaal is voor de kwaliteitsopnamen die het handelsmerk zullen zijn van dit revolutionaire observatorium. Astronomen en technici hebben drie antennes van het observatorium op de 5000 meter hoge waarneemlocatie in Noord-Chili succesvol gekoppeld. Door te observeren met drie antennes die samenwerken als één telescoop, kunnen ongekend gedetailleerde opnamen van het koele heelal worden gemaakt. De derde antenne is de ontbrekende schakel om fouten te corrigeren die zich voordoen wanneer er slechts twee antennes worden gebruikt.