Onder de hemelboog

Op deze spectaculaire opname, genomen door ESO-fotoambassadeur Petr Horálek, zien we de heldere boog van de Melkweg die zich over de hemel uitstrekt boven de sterrenwacht La Silla van ESO in Chili. Op de grond bevinden zich de koepel van ESO’s 3,6-meter optische telescoop (rechts) en de zilverkleurige schotel van de Zweedse ESO-submillimetertelescoop (links). Hoewel deze in 2003 buiten werking gesteld werd om plaats te maken voor geavanceerdere instrumenten zoals APEX en ALMA, lijkt de Zweedse ESO-schotel nog steeds verlangend naar de hemel te staren, misschien in de hoop nogmaals de kans te hebben om de mysteries van het heelal te onderzoeken.

De Melkweg domineert deze afbeelding en laat duidelijk zien waarom La Silla een van de beste astronomische locaties ter wereld is, befaamd om zijn donkere en heldere hemel. Vanaf de piek van de heldere boog hangt een opvallend rood object bekend als de Gumnevel. Deze, net als gelijkaardige gebieden langs de band van de Melkweg, is een emissienevel, waar gas tot gloeien is gebracht door straling van nabijgelegen heldere sterren. De heldere band van de Melkweg is dooraderd met donkere filamenten van stof waarin sterren ontstaan, sterren die in de komende millennia hun bijdrage zullen leveren aan het spektakel.

Onder de boog is een van de metgezellen van de Melkweg te zien, het dwergstelsel de Grote Magelhaense Wolk. Daaronder, aan de rechterzijde van de Zweedse ESO-schotel bevindt zich nog zo’n tweede metgezel, weinig verbazingwekkend bekend als de Kleine Magelhaense Wolk. Aan de rechterzijde van de opname is de planeet Jupiter te zien die helder opgloeit tegen de zwakke gloed van de gegenschein, een verschijnsel dat enkel bij een heel donkere hemel kan worden waargenomen. Hoewel de meesten onder ons zelden zoiets te zien krijgen, is dit magische hemelse schouwspel heel doodgewoon op astronomische waarnemingslocaties zoals La Silla.