Sterrenstelsels sterven van binnen uit

De stervorming in wat nu ‘dode’ sterrenstelsels zijn, sputterde miljarden jaren geleden uit. ESO’s Very Large Telescope en de Hubble-ruimtetelescoop van NASA en ESA hebben laten zien dat er in het buitengebied van deze stelsels drie miljard jaar na de oerknal nog nieuwe sterren werden geproduceerd, maar in de kern niet meer. Het lijkt er dus op dat het stilvallen van de stervorming in de kernen van sterrenstelsels is begonnen en zich later naar buiten toe heeft verspreid. Dit diagram illustreert dit proces. Links zijn sterrenstelsels in het vroege heelal te zien. De blauwe gebieden geven aan waar stervorming plaatsvindt; de rode gebieden zijn ‘dood’ – hier zijn alleen oudere, rodere sterren overgebleven en worden geen jonge, blauwe sterren meer gevormd. De uiteindelijke elliptische reuzenstelsels in het huidige heelal zijn aan de rechterkant te vinden.