Mynd vikunnar

13. júlí 2015: Not all regions of Chile are as stark and barren as the ESO observing sites at Paranal, La Silla, and Chajnantor. ESO’s Santiago office, located in Vitacura, is sometimes visited by passing rainclouds and plays host to astronomers, technicians and administrative staff. Some 15 kilometres off in the background of this image, the beautiful snow-capped peaks of the Chilean Andes are visible. On a clear day the peaks can be viewed from almost anywhere in the city. They serve as a constant reminder of the natural boundaries of the busy city and its proximity to nature, should anyone require a break from the hustle and bustle of city life. Visitors to the area can take an easy hike in the Parque Natural Aguas de Ramón or fans of local flora and fauna may like to visit the Santuario de La Naturaleza El Arrayán (nature sanctuary), both located close to the ...

6. júlí 2015: This image by ESO Photo Ambassador Alexandre Santerne shows the Swedish–ESO Submillimetre Telescope (SEST) on the left, alongside the ESO 3.6-metre telescope on the right. In the background bright star trails circle the La Silla Observatory where the telescopes are situated, in the outskirts of the Atacama Desert in Chile. Star trails like these are created by using a long exposure to capture the apparent motion of the stars in the night sky as the Earth rotates. This image is a composite of 250 consecutive one-minute exposures, spanning four hours. A flipped version of the star trails is also visible as a reflection in the dish of the telescope. The reflection also includes the red lights of a car passing by. La Silla is ESO’s first observatory and has been a major ESO stronghold since the 1960s. SEST was, at the time of construction, the only large submillimetre telescope in ...

29. júní 2015: On 27 June 2015, the ESO Headquarters in Garching, Germany, opened its doors to the public as part of the Long Night of Science (Lange Nacht der Wissenschaften), along with the other facilities based at the science campus in Garching. ESO invited visitors to experience the work of this world-leading ground-based astronomy organisation at first hand with eighteen different activities to take part in. In the picture ESO astronomer Vinod Arumugam is making a comet out of dry ice. Before the doors had even opened at six in the evening people were waiting outside, eager to look around the Headquarters and take part in the activities within. In total, 3800 people attended the events and had the chance to have their questions answered by experienced astronomers; see live experiments; join guided tours through the new office and technical buildings; listen to talks about ongoing astronomical research; visit the exhibition LIGHT: ...

22. júní 2015: Stjörnur Vetrarbrautarinnar lýsa upp fjórða sjónauka Very Large Telescope (VLT) þar sem hann stendur reiðubúinn að skoða himinninn yfir Cerro Paranal. Paranal stjörnustöðin, sem er í 2635 metra hæð yfir sjávarmáli, er öflugasta stjörnustöð heims og flaggskip ESO. Sjónauki 4 — einnig þekktur sem Yepun (Venus) — hefur 8,2 metra breiðan safnspegil og er einn fjögurra sjónauka sem mynda VLT. Hinir eru nefndir Antu (sólin), Kueyen (tunglið) og Melipal (Suðurkrossinn). Nöfnin á sjónaukunum koma úr tungumáli Mapuche fólksins sem býr um 500 km suður af Santiago de Chile. Sjónaukarnir fjórir geta unnið saman og myndað Very Large Telescope Intereferometer (VLTI), sem er víxlmælir ESO. VLTI gerir stjörnufræðingum kleift að sjá smáatriði sem eru allt að 16 sinnum fínni en sjónaukarnir greina hver í sínu lagi. Rétt fyrir ofan flöt Vetrarbrautarinnar og í hjarta stjörnumerkisins Sporðdrekans er björt rauðleit stjarna sem kallast Antares, sextánda bjartasta stjarnan á næturhimninum. Næstum ómögulegt er ...

15. júní 2015: Paranal stjörnustöð ESO er einn besti staður á Jörðinni til að njóta næturhiminsins. Babak Tafreshi, einn af ljósmyndurum ESO, tók víðmyndina sem hér sést frá Very Large Telescope ESO (VLT) á tindi Cerro Paranal í Chile. Á myndinni er sannkölluð litadýrð frá rauðu sólsetrinu upp í rykuga slæðu Vetrarbrautarinnar. Þrátt fyrir að VLT sé á einum besta stað heims til stjarnvísindarannsókna verður sjónaukinn að yfirvinna bjögun af völdum lofthjúpsins. Það er gert með tækni sem kallast aðlögunarsjóntækni. Stjörnufræðingar geta útbúið gervistjörnu með öflugum leisigeisla — sem her sést stíga upp frá sjónaukanum hægra megin — sem leiðréttir bjögun lofthjúpsins. VLT er flaggskip evrópskra stjarnvísinda og hefur hrundið af stað gullöld í stjarnvísindarannsóknum með fyrsta flokks tæknibúnaði.

8. júní 2015: Krabbaþokan, einnig kölluð Messier 1, NGC 1952 og Taurus A, er eitt mest rannsakaða stjarnfræðilega fyrirbærið á himninum. Þokan er leifar sprengistjörnu sem kínverskir stjörnufræðingar, meðal annarra, fylgdust með árið 1054. Slæðan sem sjást á myndinni er leifar sprengistjörnunnar og þenst út á um 1500 kílómetra hraða á sekúndu. Í miðju þokunnar eru tvær daufar stjörnur, þótt hvorugar séu sýnilegar með berum augum fyrir helíum og vetnisgasinu í þokunni. Önnur þeirra á sök á þokunni sem við sjáum í dag — stjarna sem kallast Krabbatifstjarnan eða CM Tau. Hún er lítil og þétt leif stjörnunnar sem sprakk. Hún er aðeins um 20 kílómetrar í þverma´l og snýst 30 sinnum um sjálfa sig á sekúndu! Stjarnan gefur frá sér geislunarpúlsa á öllum bylgjulengdum, frá gammageislum — stjarnan er ein bjartasta uppspretta gammageisla á himninum — til útvarpsbylgna. Geislunin frá stjörnunni er svo orkurík að hún myndar efnisbylgju sem afmyndar innri hluta ...

1. júní 2015: The brilliant starry sky, the red sand and the ice structures piercing the foreground of this image combine to give the impression of a desert far from the reach of human footprints. A landscape that could easily be mistaken for the polar regions of our distant neighbour Mars. The jagged tooth-like formations are not on the Red Planet however, but on the sloping hills of the Atacama Desert. The formations are called penitentes — structures made of snow and ice that form mostly at high altitudes. The low pressure, moisture and temperature at these altitudes help to create this interesting and rare behaviour in the freezing of ice. The strange structures also have a tendency to orient themselves towards the Sun, which is why they are all perfectly aligned like a carefully tended garden of ice. As if this beautiful quirk of nature wasn’t enough, above the structures lies an ...

25. maí 2015: In this image, taken by ESO Photo Ambassador Yuri Beletsky, the control building at the Paranal Observatory can be seen below a rising Milky Way, like the proverbial pot of gold at the end of a celestial rainbow. This building is a hub for the observatory’s operations, and it is from here that the Very Large Telescope (VLT), the VLT interferometer (VLTI), the VLT Survey Telescope (VST) and VLT Infrared Survey Telescope for Astronomy (VISTA) are controlled and maintained. The team of astronomers, telescope and instrument operators, and engineers is on site 24 hours a day to to run these telescopes and to keep them in top condition. The control building is located on a “shelf” below the main observing platform at the top of the Paranal Mountain. All functions of the four Unit Telescopes (UTs), the four Auxiliary Telescopes (ATs), the two survey telescopes are controlled from their own ...

18. maí 2015: Shown here is the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA), located high on the Chajnantor Plateau in the Chilean Andes, 5000 metres above sea level. The rocky edge visible in the foreground of the image is a mountain that looms above ALMA. It is here that the 1-metre pathfinder telescope, called MiniTAO, is situated. MiniTAO is part of the University of Tokyo Atacama Observatory (TAO) project which will later see the construction of a larger 6.5-metre infrared optimised telescope on the site. NAOJ, ESO and the other partners involved in ALMA selected this site because it is one of the highest and driest astronomical observatory sites on Earth. ALMA is comprised of 66 high-precision antennas spread over a distance of up to 16 kilometres. The antennas use a technique known as interferometry to combine their signals, enabling them to act as a single giant antenna. Signals from each of the antennas ...

11. maí 2015: Hér sést litrík nætursýn í La Silla stjörnustöð ESO í útjaðri Atacamaeyðimerkurinnar. Dimmrauði liturinn hægra megin á myndinni víkur fyrir Vetrarbrautinni sem er stórglæsileg að sjá frá La Silla enda er það einn dimmasti og heiðskírasti næturhiminn á Jörðinni. Rauða og græn-gula bjarmann má rekja til loftbjarma — dauft skin í lofthjúpi Jarðar sem venjulega sést aðeins utan úr geimnum, eða undir mjög dimmum himni. Fremst á myndinni sést silfurlitað loftnet Sænska–ESO hálfsmillímetra sjónaukans (SEST). Þótt notkun sjónaukans hafi verið hætt árið 2003 er hann enn myndrænn því hann endurvarpar ljósi og litum af himninum. Í bakgrunni má sjá hvolfþakið yfir 3,6 metra sjónauka ESO þar sem High Accuracy Radial velocity Planet Searcher mælitækið (HARPS) er til staðar. HARPS er fremsta fjarreikistjörnuleitartæki heims og hefur fundið fleiri lágmassareikistjörnur en nokkurt annað tæki til þessa. Yuri Beletsky, einn af ljósmyndurum ESO, tók myndina en hann ver frítíma sínum í stjörnuljósmyndun milli ...

4. maí 2015: Rather than showing spectacular objects, some of the most surprising images of the Universe instead focus on emptiness. This new image from the 2.2-metre MPG/ESO telescope shows dark tentacles swirling outwards from a dark, blank spot of space in the centre of the frame, particularly conspicuous against the dense peppering of bright gold and red stars across the rest of the image. This region is not a hole in the cosmos, or an empty patch of sky. The dark lanes are actually made up of thick, opaque dust lying between us and the packed star field behind it. This obscuring dust forms part of a dark molecular cloud, cold and dense areas where large quantities of dust and molecular gas mingle and block the visible light emitted by more distant stars. It is still unclear how these clouds form, but they are thought to be the very early stages of ...

27. apríl 2015: Hér sést tignarlegur kvöldhiminninn yfir Paranal stjörnustöð ESO, þar sem flaggskip evrópskra stjarnvísinda er að finna, Very Large Telescope (VLT). Þegar sólin sést birtist Vetrarbrautin okkar í öllu sínu veldi. Með berum augum sést hún sem þokukennd ljósrák yfir himinninn en hún samanstendur af 100-400 milljörðum stjarna og er 100.000 ljósár í þvermál. Á myndinni sést sjónauki 4, einnig þekktur sem Yepun. Yepun þýðir Venus á Mapuche, tungumáli innfæddra í suðurhluta Chile. Yepun er einn fjögurra 8,2 metra breiðra sjónauka sem hægt er að tengja saman og nota sem einn risasjónauka. Með þeim geta stjörnufræðingar greint 16 sinnum fínni smáatriði sem hægt væri með sjónaukunum stökum. Saman hafa VLT sjónaukarnir gert fjölmargar uppgötvanir og meðal annars fylgst fyrstur sjónauka með stjörnum á sveimi í kringum risasvartholið í miðju Vetrarbrautarinnar (eso0846). Myndina tók John Colosimo, einn af ljósmyndurum ESO, en hann setti hana í Your ESO Pictures Flickr hópinn. Hópurinn er ...

20. apríl 2015: Á þessari rómantísku mynd er sólin að setjast undir litríkri miðju Vetrarbrautarinnar og sverðbjarmanum yfir Very Large Telescope (VLT) á Cerro Paranal. Bleiku svæðin á víð og dreif um vetrarbrautina eru fæðingarstaðir stjarna. Skífan er að meðaltali um 1000 ljósár að þykkt og um 100.000 ljósár á breidd. Sólin okkar er aðeins ein af meira en 400 milljörðum stjarna í Vetrarbrautinni. Á myndinni sést einn af aðalsjónaukum VLT (einnig þekktur sem Antu) og þrír af fjórum hjálparsjónaukum sem saman mynda Very Large Telescope Interferometer (VLTI). Vinstra megin við aðalsjónaukann er mjög dauft stjörnuhrap og fyrir ofan hjálparsjónaukana sker rauði reginrisinn Antares sig úr. Antares er bjartasta stjarnan í stjörnumerkinu Sporðdrekanum. Myndina tók Babak Tafreshi, einn af ljósmyndurum ESO. Tenglar Myndasafn Babaks ESO Heimasíða Babaks TWAN myndasafnið Facebook síða Babaks

13. apríl 2015: At the end of the long, winding road in this image is the Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA)’s Operational Support Facility (OSF). The OSF serves as a base camp for contractors and staff working at ALMA and its facilities are the centre of all scientific activities related to ALMA’s daily operation. Beyond the ALMA camp the white salt flat known as El Salar de Atacama is visible, the largest salt flat in Chile. Towards the horizon is the mountain known as Cerro Quimal, the highest mountain of the Cordillera de Domeyko, and nearby lies Pukará de Quitor (Fort of Quitor) — a pre-Columbian archaeological site. This photograph was taken from 4660 metres above sea level by photographer José Velásquez during a Sunday trek from Cerro de Macón towards the Array Operations Site (AOS). ALMA is the largest astronomical project in existence and is a truly global partnership between Europe, North ...

6. apríl 2015: Á þessari mynd, sem kemur frá japönsku stjörnustöðinni (NAOJ), sést eitt loftnetunum 66 sem mynda Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) á Chajnantor hásléttunni í Andesfjöllum Chile. Fyrir ofan loftnetið er sem stjörnum rigni niður. Stjörnuregnið má rekja til langs lýsingartíma myndarinnar. Þegar ljósop á myndavélinni er opið lengi mynda stjörnurnar slóðir þegar Jörðin snýst. Hásléttan sem ALMA er á var að hluta til valin vegna þess hve þurr hún er. Útvarpsbylgjur berast auðveldlega í gegnum lofthjúp Jarðar en raki í loftinu gleypir þær og dregur úr gæðum mælinga. Sem betur fer var hér ekki um raunverulega rigningu að ræða! ALMA er alþjóðlegt samstarfsverkefni Evrópu, Norður Ameríku og austur Asíu í samvinnu við Chile.

30. mars 2015: Á þessari mynd snúa öll 66 loftnet Atacama Large Millimeter/submillimeter Array (ALMA) bakinu í Óríon, hátt á Chajnantor hásléttunni í Andesfjöllum Chile. Útsýnið í átt að Sverðþokunni í Óríon — Messier 42 — er glæsilegt og sýnir vel hvers vegna sjónaukanum var valinn þessi staðsetning. Sverðþokan er á miðri mynd en hægra megin skín stjarnan Betelgás eða Alfa Orionis, skært. Betelgás er rauður risi sem kemur til með að springa í náinni framtíð. Náin framtíð á stjarnfræðilegan mælikvarða merkir í þessu tilviki í kringum 100 000 ár samkvæmt nýlegum mælingum, augnablik á mælikvarða Vetrarbrautarinnar. Þegar Betelgás springur verður hún álíka björt á himninum og tunglið um nokkurra vikna skeið. ALMA starir mun lengra út í geiminn og nemur millímetra- og hálfsmillímetra geislun frá köldustu og elstu afkimum alheimsins. Hægt er að flytja loftnetin til en þau horfa til himins fullkomlega samstillt og beita víxlmælingum til að skila sambærilegum niðurstöðum og ...

23. mars 2015: This image shows the dome of the Danish 1.54-metre telescope that has been in operation at La Silla Observatory since 1979. The telescope has been involved in several breakthrough astronomical observations including the discovery of merging neutron stars as the possible origin of gamma-ray bursts (eso0533) and finding an exoplanet only five times more massive than the Earth (eso0603). Above the telescope, our home galaxy the Milky Way stretches across the sky with the bright central bulge aligned with the dome of the telescope. In the background to the right you can spot the dome which once held the MarLy 1-metre telescope.. The telescope saw first light in 1996 and was decommissioned in 2009. Before the MarLy, this dome hosted the 40-centimetre Grand Prisme Objectif, a photographic astrograph. In front of the MarLy dome, the enclosure of the small Marseille 0.36-metre telecope is visible. Links Babak’s image archive at ESO ...

16. mars 2015: This beautiful image taken at ESO's Paranal Observatory shows the four Auxiliary Telescopes of the Very Large Telescope (VLT) Array, set against an incredibly starry backdrop on Cerro Paranal in Chile. The Auxiliary Telescopes are each 1.8 metres in diameter and work with the four 8.2-metre diameter Unit Telescopes to make up the world's most advanced optical observatory. The telescopes work together to form the VLT Interferometer (VLTI), a giant interferometer which allows astronomers to see details up to 25 times finer than would be possible with the individual Unit Telescopes. Hanging over the site are the prominent Small and Large Magellanic Clouds, visible only in the southern sky. These two irregular dwarf galaxies are in the Local Group and so are companion galaxies to our own galaxy, the Milky Way. The image was taken by our Flickr friend John Colosimo who submitted it to the Your ESO Pictures Flickr ...

9. mars 2015: Hér sést snæviþakin La Silla stjörnustöð ESO eins og nokkurs konar millistig Bespin skýjaborgarinnar og ísplánetunnar Hoth í Stjörnustríði. Hvolfin yfir sjónaukunum á La Silla eru lokið til að verja mælitækin fyrir náttúruöflunum. Flest eru hvít nema silfurlitaða hvolfið yfir 2,2 metra MPG/ESO sjónaukanum sem sker sig úr. Þegar myrkvar verða hvolfin opnuð og sjónaukarnir byrja að rannsaka alheiminn. La Silla er á einum þurrasta stað veraldara en stöku sinnum verður þar úrkoma, annað hvort él eða regn, eins og sjá má á þessari kuldalegu mynd sem Malte Tewes, einn af ljósmyndurum ESO, tók. Þótt kalt geti orðið í Atacamaeyðimörkinni þar sem La Silla er staðsett, fellur hitastigið þar sjaldan undir frostmark… Hvernig getur þá snjóað? Þurra loftið á þessu svæði leikur hlutverk í þessu fyrirbæri. Þegar þurrt er geta snjókorn myndast og þegar þau falla til jarðar verður örlítil uppgufun. Við þetta ferli losnar varmi úr snjókornunum sem heldur ...

2. mars 2015: This image shows the bright centre and swirling arms of the spiral galaxy NGC 6300. NGC 6300 is located in a starry patch of sky in the southern constellation of Ara (The Altar) which contains a variety of intriguing deep-sky objects. NGC 6300 has beautiful pinwheeling arms connected by a straight bar that cuts through the middle of the galaxy. While it may look like a standard spiral galaxy in visible-light images like this one, it is actually a Seyfert II galaxy. Such galaxies have unusually luminous centres that emit very energetic radiation, meaning that they are often intensely bright in part of the spectrum either side of the visible. NGC 6300 is thought to contain a massive black hole at its heart some 300 000 times more massive than the Sun. This black hole is emitting high energy X-rays as it is fed by the material that is pulled ...