Een gat in de lucht

De meest verrassende foto's van de hemel laten geen spectaculaire objecten zien, maar leegte. Deze nieuwe afbeelding, gemaakt met de 2.2-metre MPG/ESO telescoop, toont donkere tentakels die vanuit een donker centrum naar buiten krullen.

Het donkere centrum is geen gat in de kosmos of een leeg stukje lucht. De donkere banen bestaan uit dikke, ondoorzichtige stofdeeltjes. Ze ontnemen het zicht op de sterren erachter. Dit verduisterende stof maakt deel uit van een donkere modulaire wolk. Dat zijn koude gebieden waar grote hoeveelheden stof met elkaar mengen. Ze blokkeren het licht dat de sterren uitstralen die verderweg staan.

Het is nog onduidelijk hoe de wolken gevormd worden. Wetenschappers denken dat ze ontstaan in de vroege fase van stervorming. In de toekomst zou de wolk uit dit plaatje dus wel eens in elkaar kunnen storen en zo zelf een nieuwe ster kunnen vormen.

Alhoewel de wolk in deze afbeelding alleen bekend staat onder zijn catalogusnummer (LDN1774) lijkt hij sterk op een van de bekendste moleculaire wolken: Barnard 68. Deze Barnard 68 bevindt zich op ongeveer 500 lichtjaar van ons vandaan. Hij is veel bekeken met de telescopen van ESO. Zowel in he zichtbare (eso9924a) als in het infrarode licht (eso9934, eso0102a). In deze verschillende plaatjes is goed te zien dat je met infrarood licht wél door de kosmische stof kunt kijken.

Deze afbeelding is gemaakt met de Wide Field Imager, een instrument dat is gekoppeld aan ESO’s 2.2-metre MPG/ESO telescoop op La Silla in Chili.